การวางเป้าหมายบริหารจัดแจงน้ำหลาก น้ำแล้ง มักมาจากศูนย์กลางที่กระจัดกระจายถัดไปยังส่วนภูมิภาค
เดิมการวางเป้าหมายบริหารจัดแจงอุทกภัย น้ำแล้ง มักมาจากศูนย์กลางที่กระจัดกระจายถัดไปยังส่วนภูมิภาค ทำให้พื้นที่การกสิกรรมนอกเขตชลประทานที่มีมากยิ่งกว่า 90% ได้รับการปรับแก้ไม่ถูกจุด เนื่องจากขาดการมีส่วนร่วมของผู้ครอบครองพื้นที่อย่างแท้จริง ที่ทำการการศึกษาทำการค้นคว้าและทำการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ก็เลยจัดเวทีระดมความคิดเห็นจากกลุ่มผู้ใช้น้ำมาอย่างสม่ำเสมอ เพื่อคิดแผนบริหารจัดแจงน้ำหลาก น้ำแล้ง รวมทั้งกรรมวิธีการจัดเก็บข้อมูลแบบมีส่วนร่วมผ่านระบบแอปพลิเคชัน ดำเนินแผนการโดยจุฬาลงมือณ์มหาวิทยาลัย ตามโครงงานกรรมวิธีการปรับปรุงกลุ่มผู้ใช้น้ำระดับชุมชนสำหรับการกำหนดแผนการบริหารจัดแจงน้ำระดับพื้นที่แบบมีส่วนร่วม
รศ.ดร.ซื่อสัตย์ คูณธนกุลวงศ์ ประธานแผนงานศึกษาค้นคว้าเข็มมุ่งด้านบริหารจัดแจงน้ำ วช. ชี้แจงถึงที่มาของการผลิตการมีส่วนร่วมของคนภายในพื้นที่ เพื่อการจัดการปัญหาน้ำหลาก แล้งจำเจอย่างบูรณาการ… ด้วยการผลักดันและสนับสนุนทุนสำหรับการศึกษาเรียนรู้และทำการวิจัยเน้นย้ำให้ทุกภาคส่วนของสังคมทราบถึงคุณประโยชน์ของน้ำ โดยยิ่งไปกว่านั้นพื้นที่นอกเขตชลประทานจำนวนมากยังขาดการจับกลุ่มบริหารจัดแจงที่เป็นระบบ ไม่มีวิธีการหรือต้นแบบการปฏิบัติงานที่สมควร ขาดการจัดเก็บข้อมูล ขาดการมีส่วนร่วมในชุมชน โดยแผนงานศึกษาค้นคว้ามุ่งยกฐานะประสิทธิภาพของกลุ่มผู้ใช้น้ำในพื้นที่ ซึ่งกลุ่มผู้ใช้น้ำจะต้องรวมตัวกันสร้างความรู้ความเข้าใจ มองจำนวนน้ำในพื้นที่มีพอเพียงกับความอยากไหม โดยใช้หลากหลายแนวทางการตามความเหมาะสมของพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นฝาย แบงค์น้ำบาดาล รวมทั้งอ่างเก็บน้ำและก็เขื่อน
แผนการวิจัยอยากที่จะให้หน่วยงานผู้ใช้น้ำแข็งแรง มีหน่วยงานช่วยเหลือ อย่างเช่น มหาวิทยาลัยในพื้นที่ดูแลกันได้ในระยะยาว มีการเชื่อมโยงระหว่างกรุ๊ปหัวหน้าชุมชนกับ อบต. หน่วยงานจังหวัด อย่างบูรณาการ ส่วนบนกรุงเทพฯ เป็นผู้กำหนดหน้าที่แจ่มแจ้งว่าแต่ว่าละหน่วยงานทำอะไร ข้างล่างก็จำเป็นต้องร่วมมือในแต่ละจังหวัด คิดแผนเก็บข้อมูล ทำเป็นสตูดิโอ ดาต้า ซึ่งคือระบบที่สามารถเอาไปใช้ได้ ก่อนหน้าที่ผ่านมาส่วนมากจะใช้การตรวจสอบข้อมูลที่ไม่ให้รายละเอียด ทำให้ปฏิบัติงานไม่ตรงกับความ ปรารถนาของสามัญชนผู้ใช้น้ำ มีแนวทางคิดแผนระยะสั้น กึ่งกลาง ยาว ไปสู่ระบบที่แจ้งชัด