ลูกป่วยหนัก บ้านใกล้พัง วอนผู้มีจิตศรัทธา ช่วยซ่อมบ้าน!

เสียใจ เด็ก ขวบเจ็บป่วยโรคปัญหานอนติดเตียง ซ้ำบ้านเก่าใกล้พังทลาย

แม่เปิดเผยราวกับเคราะห์ซ้ำบาปซัด ลูกไม่สบาย บ้านใกล้พังทลาย วอนผ่านสื่อฯ ถึงผู้มีจิตเลื่อมใสช่วยซ่อมแซมบ้านให้ลูกได้นอน หลบแดด หลบฝน
เมื่อ วันที่ 13 เดือนพฤษภาคม 2565 เวลา 13.00 น. ผู้รายงานข่าวได้รับแจ้ง เจอเด็ก ขวบ มีอาการป่วยด้วยโรคแปลก มีลักษณะอาการชักเกร็งอย่างมาก ชั่วโมง 10 ครั้ง บิดามารดาแบกส่งโรงหมอรักษาตัวกว่า เดือน ยังหาต้นเหตุไม่เจอ เปลี่ยนเป็นคนเจ็บติดเตียงจะต้องให้อาหารทางสายยาง ซ้ำยังเลวร้ายยิ่งไปกว่านั้น บ้านพังทลาย ขาดเงินซ่อมแซม วอนผ่านสื่อฯ ถึงผู้มีจิตเลื่อมใส ช่วยซ่อมแซมบ้าน เพื่อลูกที่เจ็บป่วยได้มีที่พักผ่อน ระยะนี้ เริ่มเข้าหน้าฝนแล้ว

ข้างหลังรับแจ้งผู้รายงานข่าวได้ลงพื้นที่ไปยัง สลัม ข้างหมู่บ้านธนาสิตี้ ถนนหนทางบางนาจังหวัดตราด ตำบลบางโฉลง อำเภอบางพลี จังหวัดจังหวัดสมุทรปราการ ไปถึงเจอเป็นซากบ้านไม้ชั้นเดี่ยว เหลือแค่โครง ไม่มีหลังคา ผนัง มองจากภาวะแล้วไม่อาจจะพักอยู่ได้ เจอนายถกร ถาวรธุระกุล อายุ 58 ปี อาชีพช่างกลึง บิดาของน้องจูจิ๊ คนไข้ กำลังวัดขนาดบ้าน เพื่อจะหาไม้ หรือสังกะสี มากระทำการซ่อมบำรุง ให้สามารถอาศัยได้ชั่วครั้งคราวก่อน แต่ว่าก็ยังขาดเงินซื้อวัสดุอุปกรณ์

นายถกเกลื่อนกลาดล่าวว่า บ้านข้างหลังนี้อยู่อาศัยมาร่วม 20 ปี ทำมาจากไม้อัดเมื่อถูกน้ำฝนก็ผุพังไปตรงเวลา เคยคิดเงินไว้สำหรับซ่อมแซมบ้าน แต่ว่าน้องจูจิ๊ มาเจ็บไข้ทันทีทันใด เงินก็เลยหมดไปกับการดูแลรักษาตัวบุตรสาว รวมทั้งเงินอีกส่วนก็จะต้องใช้สำหรับเป็นรายจ่ายในครอบครัว ค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียนหนังสือของลูกชายคนโต อายุ 12 ปี ช่วงนี้จนตรอกจริง จนปัญญา ฉะนั้น สิ่งที่จำเป็นเร่งด่วนหมายถึงอยากได้เงินมาใช้สำหรับเพื่อการซ่อมแซมบ้านเพื่อลูกได้อาศัยนอนรักษาตัว เพราะเหตุว่าขณะนี้เริ่มเข้าหน้าฝนแล้ว

ในส่วนของ นางมีไหวพริบ อาจจะประเวศ อายุ 38 ปี แม่ของน้องจูจิ๊ อาชีพแม่ค้าขายหมูปิ้ง บอกว่า ตอนแรกที่ลูกป่วยไข้ ตนทำใจไม่ได้จำเป็นต้องขอคำแนะนำแพทย์จิตเวชศาสตร์ น้องจูจิ๊ เดิมเป็นเด็กแข็งแรง นิสัยเบิกบาน ค่อนข้างจะดื้อรั้น จนถึงวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2565 มีลักษณะเสมือนจับไข้หวัด ไม่อยากอาหาร ตนก็เลยให้รับประทานยาแล้วไปนอน พอเพียงเช้าให้ลูกชายคนโต เรียกน้องมากินข้าว พบว่าน้องมีลักษณะอาการ ตาไม่กะพริบนอนนิ่งอยู่บนที่พักผ่อน ตนกับผัว ก็เลยไปอุ้มออกมา แล้วจู่ๆน้องจูจิ๊หงายท้อง แล้วมีลักษณะอาการเกร็งชัก ตนกับผัว ก็เลยรีบพาส่งโรงหมอบางพลีในเวลา 10.00 น.

แล้วช่วง 22.00 น.วันเดียวกัน น้องจูจิ๊ มีลักษณะชักเกร็งอย่างมาก ชั่วโมง 10 ครั้ง ชักแบบคุมอาการไม่อยู่จำต้องเข้าห้อง ICU เพียงพอเข้าวันที่ 27 เดือนกุมภาพันธ์ โรงหมอบางพลี ส่งตัวไปรักษาที่ โรงหมอรามาฯ จังหวัดสมุทรปราการ ขณะรักษาตัว น้องมีลักษณะอาการชักเกร็งอย่างมากอยู่เสมอ อาทิตย์ เพียงพอเข้าอาทิตย์ที่ เริ่มดียิ่งขึ้น มีลักษณะชักเกร็งลดน้อยลงเหลือ 4-5 ครั้งต่อวัน น้องจูจิ๊ รักษาตัวอยู่โรงหมอฯ ราวๆ เดือน เมื่อ วันที่ผ่านมา แพทย์อนุญาต ให้พาน้องจูจิ๊ กลับมารักษาตัวอยู่บ้าน โดยให้ยาโดยประมาณ 20 ตัวกลับมารับประทาน ขณะนี้ น้องจูจิ๊ ไม่สามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ จำเป็นต้องให้อาหาร ให้ยา วันละ มื้อทางสายยางเพียงแค่นั้น ส่วนที่มือทั้งสองข้าง ตนจำเป็นต้องเอาผ้ามาพันไว้ เพื่อกันไม่ให้น้องจูจิ๊ ดึงสายยางออก เนื่องจากว่าหากสายยางหลุด จำเป็นต้องสอดใส่เข้าไปใหม่ก็จะมีผลให้น้องจูจิ๊เจ็บมากมาย ตนเห็นใจลูก แม้กระนั้นก็จะต้องทำอย่างที่มองเห็น